Скромен стих
Падат капки от сълзите ми…
Тихо разбиват се на тротоара.
Отдавна избягали мечтите ми -
последна стигнали са гара.
Пролетта я няма в мислите ми.
Влачат тъмни облаци тъгата.
Розовите храсти - близките ми -
с тръни стигнали са у душата.
Говорят в искреност очите ми.
Думите им хванали са спомен.
Падат сетили любов сълзите ми -
бликнали от стиха ми, скромен!
В.Софин 23.04.2025год.
Няма коментари:
Публикуване на коментар